Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΒΟΥΔΑ (μία αλληγορία ή μία ιστορία ζωής άξια μίμησης)

Μέρος δεύτερο

«Αν θέλουμε να εξηγήσουμε το βουδισμό με δύο λέξεις θα λέγαμε ότι είναι εξάσκηση της σκέψης». 

Το τελευταίο σημάδι καθόρισε τη ζωή του Σιντάρτα, αφού αποφάσισε να εγκαταλείψει τη ζωή στο παλάτι, τη γυναίκα του και το παιδί του και να ψάξει να βρει απαντήσεις για τη ζωή. Ξεκίνησε το ταξίδι του προς τη γνώση, αφού έβγαλε πρώτα όλα τα κοσμήματα και τα ρούχα του, κούρεψε τα μακριά μαλλιά του και φόρεσε κουρέλια. Ο Σιντάρτα ήταν πρώτη φορά μόνος. Όταν πήγε στις πόλεις αντιμετώπισε δυσκολίες. Συνειδητοποίησε ακόμα περισσότερο ότι τα βάσανα είναι κάτι που βιώνουν όλοι οι άνθρωποι σε κάθε κοινωνία. Συνειδητοποίησε ότι δε μπορούσε να βρει απάντηση σ’ αυτό μέσω της βραχμανικής πίστης, με την οποία ζούσαν τότε οι άνθρωποι κι έτσι αποφάσισε να την προκαλέσει. Οι βραχμάνοι ιερείς είχαν μία κατοχυρωμένη θέση στην κοινωνία τότε και ο Σιντάρτα θέλησε η λύση στα βάσανα της ζωής να είναι εφικτή σε όλους κι όχι σε λίγους εκλεκτούς, όπως στη βραχμανική παράδοση. Ο Βούδας διαφώνησε με τους βραχμάνους. Είπε ότι δε γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι βραχμάνος, διάγοντας καλή ζωή. Δε γεννιέσαι παρείσακτος, γίνεσαι, διάγοντας άσχημη ζωή. Είναι σαν να λες στη σύγχρονη κοινωνία, ότι ευγενής δεν είναι ο γόνος μίας συγκεκριμένης οικογένειας, αλλά αυτός που συμπεριφέρεται καθώς πρέπει. 

Στην αναζήτησή του ο Σιντάρτα ταξίδεψε στη Β. Ινδία, αναζητώντας έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής που θα τον βοηθούσε να ξεπεράσει τα βάσανα που έβλεπε γύρω του. Ενδιαφερόταν για κάθε νέα φιλοσοφία, αλλά ήθελε να προχωρήσει ακόμα παραπέρα, να φτάσει στα βάθη του μυαλού του. Για να το καταφέρει αυτό, αποφάσισε να επικεντρωθεί στην τεχνική του διαλογισμού, αναζητώντας τους κορυφαίους γκουρού της εποχής του. Τα πιο διαδεδομένα είδη διαλογισμού προϋπέθεταν υποβολή σε διάφορες πιέσεις, όπως ο έλεγχος της αναπνοής και η νηστεία. Σκοπός ήταν η επίτευξη αυτού που ονομάζουμε τροποποιημένες συνειδησιακές καταστάσεις. Λέγεται ότι ο Σιντάρτα ήταν τόσο καλός στο διαλογισμό που συγκέντρωσε γύρω του μία ομάδα πέντε μαθητών, και οι δάσκαλοι του ζητούσαν ν’ αναλάβει τις σχολές τους. Ο Σιντάρτα δε μπόρεσε να καλυφθεί μ’ αυτόν τον τρόπο, αφού δε βρήκε λύση στα βάσανα της ζωής και τη μετενσάρκωση. Έτσι, αποφάσισε να εξερευνήσει κι άλλες τεχνικές. Αυτή τη φορά δοκίμασε τον αυστηρό ασκητισμό. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να νηστεύει, να μην πλένεται και να διαλογίζεται κρατώντας την αναπνοή για μεγάλο διάστημα. Οι ασκητές λιμοκτονούσαν, ακρωτηριάζονταν. Ξεπερνώντας την προσκόλληση στο σώμα, θεωρούσαν ότι απελευθερώνονταν. Ο Σιντάρτα νήστεψε τόσο πολύ που κόντεψε να πεθάνει από ασιτία. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησε ότι θα πέθαινε και δεν θα κατόρθωνε τίποτα, δεν θα έλυνε το πρόβλημα. Δοκίμασε ό,τι διαθέσιμο υπήρχε, αλλά δεν κατάφερε τίποτα. Τότε θυμήθηκε τον αυθόρμητο διαλογισμό των εφηβικών του χρόνων και σκέφτηκε ότι ίσως ήταν ένας τρόπος αφύπνισης. Τυχαία συνάντησε ένα μουσικό που κούρδιζε το σιτάρ του. Όταν η χορδή ήταν πολύ χαλαρή, δεν έπαιζε, όταν ήταν πολύ τεντωμένη, έσπαζε. Σε μία ενδιάμεση θέση, ο ήχος ακουγόταν μελωδικός. Ο Σιντάρτα και πάλι συνειδητοποίησε ότι αυτή η απλή παρατήρηση δείχνει κάτι πολύ σημαντικό. Η μέση οδός θα τον οδηγούσε στην πνευματική κατάσταση που ήθελε, σε μία κατάσταση αρμονίας, τη φώτιση. Η λύση που βρήκε στο πώς να το επιτύχει αυτό είναι αυτό που αποκαλούμε «επίγνωση του σώματος». Δηλαδή ούτε το αγνοείς, ούτε προσπαθείς να το υποτάξεις. Αυτές οι σκέψεις τον οδήγησαν στην εξοχή. 

Ταξίδεψε έξι χρόνια, βίωσε πόνο και βάσανα κι είχε επεκτείνει τα όρια του μυαλού του. Ο Σιντάρτα έφτασε στο Μπόντ Γκαγιά. Εδώ θα τελείωναν τα βάσανά του. Κάθισε κάτω από ένα δέντρο κι ορκίστηκε να μη φύγει αν δεν έφτανε στη φώτιση. Αποφάσισε να σκεφτεί ήρεμα την κατάσταση και να δει πως λειτουργεί η ζωή. Επικέντρωσε τις σκέψεις του στις αργές κινήσεις της αναπνοής. Πως κινείται ο αέρας προς τη μύτη, τον εγκέφαλο και καλμάρει, ταξινομεί και καθαρίζει το μυαλό. Το μυαλό του Σιντάρτα ήταν τόσο συγκεντρωμένο που μπόρεσε να περάσει στο σκοτεινό υποσυνείδητό του. Εκεί αντιμετώπισε το τελευταίο και μεγαλύτερο μαρτύριο. Ο δαίμονας Μάρα, ο άρχοντας του Εγώ, εμφανίστηκε μπροστά του. Μπορούσε να κάνει κάθε τρόμο αληθινό στο μυαλό του Σιντάρτα. Είναι σημαντικό να θυμηθούμε ότι ο βασιλιάς δαίμονας Μάρα δεν είναι όπως ο Σατανάς της χριστιανικής πίστης επειδή δε βάζει τους πιστούς σε πειρασμό ούτε είναι ο αντίπαλος του Θεού. Είναι οι ψυχολογικές δυνάμεις που όλοι έχουμε μέσα μας. Ο Μάρα εξαπέλυσε επίθεση με μία στρατιά δαιμόνων που έριχναν φλεγόμενα βέλη εναντίον του Σιντάρτα. Εκείνος όμως τα μετέτρεπε σε άνθη λωτού κι έπεφταν γύρω του χωρίς να τον πλήττουν. Αφού απέτυχε, ο Μάρα επιχείρησε να τον δελεάσει με τις κόρες του. Ο βασιλιάς δαίμονας τον βασάνισε με μία φροϋδική έννοια του θανάτου και της επιθυμίας. Η επιθυμία είναι θάνατος και ο θάνατος επιθυμία. Ο βασιλιάς δαίμονας του πρόσφερε τις τρεις κόρες του που προκαλούσαν ταυτόχρονα πάθος ή πόθο και αποστροφή. Και τα δύο είναι εξίσου άσχημα. Αν ντραπείς και φύγεις λέγοντας ότι σου προκαλεί αηδία δεν παύεις να είσαι σκλάβος του πάθους. Εκείνος παρέμεινε ήρεμος κι απλώς τις κοιτούσε αδιάφορα χωρίς να νιώθει έλξη ή αποστροφή. Το πρόσωπο των θυγατέρων του Μάρα άρχισε να σαπίζει μπροστά στα μάτια του Σιντάρτα. Οι κακές κόρες χάθηκαν μέσα στη γη. Μπορούμε να πούμε πως ο Βούδας αναγνώρισε ότι ο Μάρα ήταν μία πλευρά του εαυτού του. Κι αυτή η αναγνώριση ήταν η φώτισή του. Λέγεται ότι η γη σείστηκε όταν απομάκρυνε το δαίμονα. 

Συνεχίζεται…

Το κείμενο είναι βασισμένο αποκλειστικά σε ντοκυμαντέρ του BBC, με ελληνική μετάφραση και η Μαρίτσα έκανε το ρεζουμέ.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΒΟΥΔΑ (μία αλληγορία ή μία ιστορία ζωής άξια μίμησης)

Μέρος πρώτο

«Η ψυχολογία σήμερα έχει πάρει έναν από τους βασικότερους ρόλους που είχε η θρησκεία παλιότερα. Είναι ένα θεραπευτικό μέσο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ζωής.»

500 χρόνια πριν το Χριστό, έζησε στην Ινδία ένας πρίγκιπας, ο οποίος εγκατέλειψε την πολυτέλεια του παλατιού για ν’ αποκτήσει σοφία. Ίδρυσε την πρώτη παγκόσμια θρησκεία που σήμερα έχει περισσότερους από 400 εκατομμύρια πιστούς. έγινε σύμβολο ειρήνης, συμπόνιας, σύμβολο κατά της βίας. Δίδαξε πως μέσα από τη δική μας προσπάθεια και με τη βοήθεια του διαλογισμού, μπορούμε να γνωρίσουμε την υπέρτατη πραγματικότητα. Ο βουδισμός είναι μία θρησκεία που δεν έχει θεό, αλλά ένα μεγάλο δάσκαλο, το Βούδα. Όπως πολλές θρησκείες, και ο βουδισμός δέχθηκε πολλές ερμηνείες.

Πριν 100 χρόνια, η ζωή του Βούδα ήταν άγνωστη στη Δύση. Κατά τη διάρκεια των βρετανικών αποικιών στην Ινδία, ο βουδισμός είχε εξαφανιστεί από Ινδουϊστές βασιλείς και Μουσουλμάνους εισβολείς. Γύρω στα 1860, οι άποικοι βρετανοί αρχαιολόγοι έκαναν ανασκαφές στη Β. Ινδία κι έφεραν στο φως ιστορικές αποδείξεις για τη ζωή του. Μετά από 100 χρόνια αρχαιολογικών ερευνών και μέσα από πολλές διαφωνίες, βρέθηκε η γενέτειρα του Βούδα, το σημερινό Τιλαουρακότ του Νεπάλ. Στο κέντρο της πόλης υπάρχει ένα παλάτι, από το οποίο ξεκίνησε η ιστορία του Βούδα.

Πριν 2000 χρόνια, η Ινδία ήταν διαιρεμένη σε βασίλεια και δημοκρατίες. Ο πατέρας του Βούδα ήταν αιρετός άρχοντας της φυλής Σάκυα. Κυβερνούσε το βασίλειο από το παλάτι που βρισκόταν στου πρόποδες των Ιμαλαΐων. Μετά τη γέννηση του γιού του Σιντάρτα (που σημαίνει εκπλήρωση όλων των επιθυμιών), η οικογένεια κάλεσε βραχμάνους ιερείς κι έναν προφήτη για να προβλέψουν το μέλλον του νεαρού πρίγκιπα. Ορισμένα σημάδια στο σώμα του θεωρήθηκαν ευοίωνα κι εμφανίζονταν είτε όταν κάποιος θα γινόταν πνευματικός ηγέτης ή παγκόσμιος αυτοκράτορας. Ο πατέρας του τον προόριζε για μεγάλο πολιτικό ηγέτη, γι’ αυτό αγωνιούσε και «προστάτευε» το γιό του ώστε να μη βλέπει πράγματα που θα τον έστρεφαν στη θρησκεία.

Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στο Καπιλαβάστου (όπως λεγόταν τότε η πόλη), έδειξαν ότι επρόκειτο για μία πόλη που αποτελούσε το κέντρο μιας μικρής βιομηχανίας (της εποχής). Πιθανά ήταν ένας μικρός οικισμός που σήμερα δύσκολα θ’ αποκαλούσαμε πόλη. Η πλειονότητα του πληθυσμού ζούσε στην αγροτική περιφέρεια. Αυτή η περιοχή, έξω από τα τείχη της πόλης φαίνεται ότι γοήτευσε το Σιντάρτα. Ήθελε πολύ να πάρει μέρος στην ετήσια γιορτή του οργώματος και ο πατέρας του το επέτρεψε όταν ήταν 9 ετών. Αυτό το γεγονός αποτέλεσε ένα σημείο καμπής στη ζωή του Σιντάρτα. Λέγεται ότι είδε έναν αγρότη να οργώνει. Είδε το μόχθο της δουλειάς που δεν είχε δει στο παλάτι. Κατάφερε να ξεφύγει απ’ τη γιορτή και να μείνει μόνος. Κάθισε κάτω από ένα δέντρο κι άρχισε να σκέφτεται αυτά που είδε. Το αλέτρι να χαράζει και ν’ αυλακώνει το έδαφος. Ένα πουλί να τρώει ένα σκουλήκι που ξεσκέπασε το αλέτρι. Αναρωτήθηκε γιατί πρέπει να υποφέρουν έτσι τα ζωντανά πλάσματα. Σκέφτηκε ότι αν ο αγρότης δεν όργωνε, το πουλί δεν θα έτρωγε το σκουλήκι. Συνειδητοποίησε ότι όλα συνδέονται μεταξύ τους και ότι κάθε ενέργεια έχει και συνέπειες. Αυτή η απλή παρατήρηση έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος της διδασκαλίας του, το κάρμα. Το μυαλό του επικεντρώθηκε σ’ αυτές τις βαθιές σκέψεις και πέρασε σε μία κατάσταση ύπνωσης (διαλογισμού), μία πνευματική κατάσταση που έγινε το πρώτο βήμα για τη φώτιση (Βούδας σημαίνει ο πεφωτισμένος).

Καθώς μεγάλωνε ο Σιντάρτα, ο πατέρας του έκανε ότι μπορούσε για να τον δελεάσει να μείνει στο παλάτι. Του βρήκε μία νύφη, με την οποία απέκτησε ένα παιδί. Ο πατέρας του προσπάθησε να δημιουργήσει έναν τέλειο κόσμο για εκείνον. Ανήμπορος όμως πια ν’ αντισταθεί στις πιέσεις του γιού του, υπέκυψε. Φρόντισε όμως, όταν θα έβγαινε ο Σιντάρτα να ‘χει εξαλειφθεί κάθε τι που θα μπορούσε να τον πληγώσει. Οι άρρωστοι, οι φτωχοί και οι γέροι, απομακρύνθηκαν απ’ τον φανταστικό κόσμο που του παρουσιάστηκε. Παρά τις προσπάθειες του πατέρα του, ο έξω κόσμος κίνησε το ενδιαφέρον του Σιντάρτα. Με την αφέλεια ενός παιδιού, ξεκίνησε με τον οδηγό του κι έκανε τέσσερα ταξίδια στα οποία είδε τέσσερα σημάδια.

Στο πρώτο του ταξίδι στην επαρχία, πρόσεξε ένα γέροντα που περπατούσε με κόπο. Ρώτησε τον οδηγό του τι πρόβλημα έχει αυτός ο άνθρωπος κι εκείνος του εξήγησε τη διαδικασία του γήρατος. Ο Σιντάρτα θορυβήθηκε όταν έμαθε ότι είναι αναπόφευκτη για όλους. Σύντομα ακολούθησε το 2ο σημάδι όταν είδε έναν άρρωστο, κι έμαθε ότι όλοι οι άνθρωποι αρρωσταίνουν. Κατόπιν, είδε τη σωρό ενός νεκρού και συγκλονίστηκε όταν έμαθε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί και ότι σύμφωνα με τη βραχμανική πίστη (που ήταν τότε πολύ διαδεδομένη) ξαναγεννιούνται για να υποφέρουν και να πεθάνουν πάλι. Το γήρας, η αρρώστια και ο θάνατος παρουσιάζονται μ’ αυτόν τον αλληγορικό τρόπο στην ιστορία της ζωής του Βούδα, αφού φαίνεται μάλλον απίθανο να μη γνώριζε τίποτα γι΄ αυτά. Προφανώς η ιστορία θέλει να τονίσει τον τρομερό αντίκτυπο που έχουν αυτά τα βασικά στοιχεία της ανθρώπινης ύπαρξης και πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη να κάνουμε κάτι γι’ αυτά. Το τέταρτο σημάδι αφορούσε ένα ζητιάνο που του ζήτησε ελεημοσύνη. Ο Σιντάρτα αναρωτήθηκε για ποιο λόγο αφήνει κανείς τις χαρές του κόσμου και γυρνάει στην επαρχία ζητιανεύοντας. Ο οδηγός του τού είπε ότι απαρνείται κάποιος τις χαρές για να δει την πραγματικότητα και να βρει απαντήσεις γι’ αυτή την επώδυνη ζωή. 

Συνεχίζεται…

Το κείμενο είναι βασισμένο αποκλειστικά σε ντοκυμαντέρ του BBC, με ελληνική μετάφραση και η Μαρίτσα έκανε το ρεζουμέ.

Sedate Illusion

Οι Sedate Illusion είναι ένα project του Βαγγέλη Κακαρούγκα (πρώην μέλος των Kinetic και των Equal Vector) με έδρα την Κέρκυρα. Ξεκίνησε το 2004 και βγήκε την ίδια χρονιά ένας instrumental δίσκος με τίτλο "Sedate Illusion" όπου και συμμετείχε ενεργά στη σύνθεση και ο Θοδωρής Πεγκούσης. Το συγκρότημα σήμερα κινείται στους χώρους του progressive/experimental metal κι απαρτίζεται από τους παρακάτω μουσικούς, οι οποίοι το 2014 δημιούργησαν το τρίτο studio album με τίτλο «What Remains».

Vangelis Symphonyx - Keyboards/ Vocals

Anastasios Kibizis – Guitars

Vagelis Glavinas - Bass Guitar

Antreas Alamanos - Drums

Στο τεύχος Φεβρουαρίου 2015,το περιοδικό Metal Hammer φιλοξενεί τους Sedate Illusion. Παραθέτουμε την κριτική του περιοδικού για το τελευταίο τους cd.

 «Το πιστεύω πλέον ακράδαντα: το 2014 ήταν η καλύτερη χρονιά για το ελληνικό μέταλ. Αμέτρητες δισκάρες σε όλα τα υποείδη και απ’ όλη τη χώρα. Πάρε για παράδειγμα το τρίτο (!) studio album των Sedate Illusion από την Κέρκυρα, που κυκλοφόρησε ανεξάρτητα στις αρχές του περασμένου έτους. Η προϋπηρεσία τους στους Equal Vector μόνο τυχαία δεν είναι. Ένα στολίδι του προοδευτικού σκληρού ήχου του σήμερα, ιδίως αν είσαι οπαδός των Tool, των Opeth, του Steven Wilson ή ακόμα και  των Evergrey. Γλυκός, διαυγής ήχος με τις σκληρές κιθάρες και τα πλήκτρα στο προσκήνιο, ακουστικές κιθάρες κι «εξωσχολικά» όργανα, ενώ γυναικείες και ανδρικές φωνές εξιστορούν το (άγνωστο ακόμα) concept των στίχων. (ΝΤ-8)»

Οι Sedate Illusion δηλώνουν «ιδιαίτερα χαρούμενοι για αυτό το γεγονός διότι το περιμέναμε με μεγάλη ανυπομονησία και τελικά συνέβη. Ευχαριστούμε θερμά το METAL HAMMER GREECE (Official),για την υπέροχη κριτική του και το βαθμό του 8/10. Cheers».

Ακολουθεί το επίσημο videoclip του τραγουδιού με τίτλο Solitude. Κερκυραίοι είναι και οι συντελεστές. Η σκηνοθέτις, Κατερίνα Τζέκου, ο πρωταγωνιστής, Νικόλας Κατσαρός. Στους φωτισμούς, τις κάμερες και τις ιδέες, ο Δημήτρης Μιχαήλ. Τα γυρίσματα έγιναν στο Πολύτεχνο, με τη φιλοξενία του Νίκου Μασσαρά και στο χώρο της Βάσιας Νικάκη. Απολαύστε!