12 Πίθηκοι

- Δε θα τα καταφέρεις. Δεν μπορείς να τ'ανοίξεις. Νομίζεις ότι μπορείς να βγάλεις τα 

κάγκελα, αλλά δεν μπορείς. Είναι κολλημένα.

Βλέπεις; Στο είπα. Και όλες οι πόρτες είναι κλειδωμένες.

Προστατεύουν τους απέξω από μας...ενώ οι απέξω είναι τρελοί σαν κι 

εμάς.

Ξέρεις τι θα πει "τρελός"; Τρελός θα πει "η πλειοψηφία κυβερνά".

Πάρε τα μικρόβια για παράδειγμα.

- Μικρόβια;

- Το 18ο αιώνα, δεν υπήρχε τέτοιο 

πράγμα. Τίποτα. Εντελώς. Κανείς δε φανταζόταν κάτι 

τέτοιο. Ούτε οι λογικοί. Και τότε ήρθε αυτός ο γιατρός. Ο Σεμελβάις! Ήρθε ο Σεμελβάις και προσπάθησε να πείσει τους ανθρώπους, κυρίως τους άλλους γιατρούς, ότι υπάρχουν αυτά τα 

μικροσκοπικά,|αόρατα κακά πράγματα που λέγονται 

μικρόβια...που μπαίνουν στο σώμα σου και σε αρρωσταίνουν. Προσπαθεί να πείσει τους γιατρούς να πλένουν τα χέρια τους. Τι είναι αυτός ο τύπος; Τρελός; Μικρά, αόρατα, πώς τα λες; "Μικρόβια";

Πίσω στον 20ο αιώνα. Την περασμένη βδομάδα, μόλις πριν με σύρουν σ'αυτή την κόλαση! Παραγγέλνω ένα μπέργκερ στο φαστφουντάδικο. Ο τύπος το ρίχνει στο πάτωμα. Τζιμ, το σηκώνει, το καθαρίζει. Μου το δίνει σαν ήταν όλα εντάξει. "Τι γίνεται με τα μικρόβια;" του λέω. Μου λέει:"Δεν πιστεύω στα μικρόβια. Τα μικρόβια είναι κόλπο για να πουλάνε απολυμαντικά και σαπούνια." Είναι τρελός, έτσι; Βλέπεις; Δεν υπάρχει σωστό. Δεν υπάρχει λάθος. Υπάρχει μόνο δημοφιλής άποψη.

Εσύ πιστεύεις στα μικρόβια, έτσι;

- Δεν είμαι τρελός.

- Φυσικά όχι! Θες να δραπετεύσεις, σωστά; Πολύ λογικό.

Μπορώ να σε βοηθήσω. Θες να το κάνω, ε; Να σε βγάλω έξω;

- Ξέρεις πώς να βγεις έξω;

- Ναι, γιε μου!

- Τότε γιατί δεν...

- Προσπαθώ να δραπετεύσω; Αυτό έπρεπε να ρωτήσεις. Καλή ερώτηση. Πολύ καλή ερώτηση. 

Έξυπνη. Γιατί θα ήμουνα τρελός να δραπετεύσω. Έχω στείλει μήνυμα έξω. Έχω φροντίσει για όλα

- Τι σημαίνει αυτό;

- Κατάφερα να επικοινωνήσω με συγκεκριμένα τσιράκια, κακά πνεύματα, γραμματείς γραμματέων και άλλους υπηρέτες που θα επικοινωνήσουν με τον πατέρα μου. Και όταν ο πατέρας μου μάθει ότι 

είμαι σ'ένα τέτοιο μέρος θα βάλει να με μεταφέρουν σ'ένα απ'αυτά τα κομψά στέκια...όπου σε κουράρουν σωστά, σαν άνθρωπο, σαν φιλοξενούμενο! Με σεντόνια και πετσέτες, σαν μεγάλο 

ξενοδοχείο, με σπουδαία φάρμακα για όλους εμάς τους μανιακούς, αλλόφρονες, παρανοϊκούς 

διαβόλους!

Συγνώμη. Συγνώμη. Ταράχτηκα λίγο. Η σκέψη της απόδρασης πέρασε απ'το μυαλό μου. Και ξαφνικά...Ξαφνικά ήθελα να λυγίσω τις γαμημένες μπάρες! Και να ξηλώσω τα καταραμένα παράθυρα 

και να τα φάω!|Ναι, να τα φάω!

Και να πηδώ, να πηδώ, να πηδώ!

Κλύσματα για όλους!

Εντάξει! Ανόητοι μαλάκες, είμαι ψυχασθενής. Πρέπει να μ'αφήσετε.

Περιμένετε ηλίθιοι να μάθετε ποιος είμαι! Ο πατέρας μου θα νευριάσει πραγματικά. Και όταν νευριάζει ο πατέρας μου, το έδαφος τρέμει.

Ο πατέρας μου είναι ο Θεός! Λατρεύω τον πατέρα μου!