Το χρώμα του φεγγαριού

-         Μπορούν να δουν οι άνθρωποι τον ήλιο τα μεσάνυχτα; ρώτησε τα’ αστέρι.

-         Όχι! Όχι. Αλλά ίσως υπάρχουν μερικοί. Ποτέ δεν είναι τόσο κίτρινος ο ήλιος. Τόσο κόκκινος. Τόσο πορτοκαλής. […]

-         Γνώρισα κάποιον, που δεν έμοιαζε με τους άλλους. Είχε ένα κυκλάμινο στο στόμα, κρατούσε παραμάσκαλα το θάνατο κι ανηφόριζε σφυρίζοντας, στο μονοπάτι του. Ανηφόριζε και σφύριζε. Μ’ ένα πανέρι ήλιο φορτωμένο στο δεξί του ώμο κι ένα τριαντάφυλλο στον κόρφο. Σίγουρα θα ‘ναι κι άλλοι σαν κι αυτόν… 


Αλκυόνη Παπαδάκη