Ένα τραγούδι με στίχο ουσιαστικά (και όχι κατά
λέξη) αυτοβιογραφικό που εκφράζει πολλά παιδιά (κυρίως αγόρια) που δε
μπορούν να γιατρέψουν εύκολα (μέχρι και την ενήλικη ζωή) την πληγή που
αφήνει ο πατέρας που είναι συνεχώς απών. Σημαντική και
η τελευταία σκηνή του βίντεοκλίπ στην οποία φαίνεται ο γιός να γίνεται
ίδιος με τον πατέρα, μη μπορώντας να ξεφύγει είτε από την επανάληψη της
"κασέτας" την οποία "ακούει" τόσα χρόνια (όρος στον οποίο έχει αναφερθεί
ο ψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής Ματθαίος Γιωσαφάτ), είτε από τη
βιολογική ταυτότητα του αρσενικού φύλου (που δεν είναι αυτή της
ανατροφής των παιδιών), είτε και τα δύο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου