Το πιο ας-πούμε-σοκαριστικό σημείο της ταινίας για μένα ήταν εκεί που συζητούσαν οι δάσκαλοι, καθισμένοι στο υπερτέλειο γραφείο συνεδριάσεων του υπερεξελιγμενοτέλειου σχολείου στο Κεμπέκ του Καναδά, για το θέμα, και ανέφερε ο ένας ότι σε μία εκδρομή που έκαναν με το σχολείο, ένα παιδάκι έπαθε εγκαύματα στην πλάτη από τον ήλιο γιατί δεν έφτανε να βάλει αντηλιακό μόνο του και δεν θα ήταν σωστό να τον αγγίξει κάποιος/-α δάσκαλος/-α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου