Οι γυναίκες του έκτου ορόφου

Αγαπημένο μου βλογ…

     Γίνονται τόσα πολλά στην Ελλάδα αυτές τις μέρες που έχω κάψει φλάντζα να τα σκέφτομαι, γι’ αυτό αποφάσισα να σου γράψω για μία ταινιούλα που είδα για να χαλαρώσουμε.

     Προχθές είδα την ταινία «οι γυναίκες του έκτου ορόφου». Αρχικά σκέφτηκα ότι είναι μία μέτρια – καλούτσικη ταινιούλα, για να δεις ένα χαλαρό βράδυ που δεν θες να δεις κάτι σοβαρό. Το imbd τη βαθμολογεί με 7, αλλά πλέον νομίζω ότι είναι για παρακάτω. Την επόμενη μέρα συνέχισα να τη σκέφτομαι και σήμερα που την ξαναθυμήθηκα, φούντωσα κι είπα να γράψω κάτι.

     Η προπέρσινη αυτή ταινία (2010), είναι άλλη μία εκδοχή της Σταχτοπούτας. Μία εύπορη οικογένεια του Παρισιού τη δεκαετία του ’60, κι ενώ σ’ όλα τα πλουσιόσπιτα έχουν γίνει «της μόδας» οι Ισπανίδες υπηρέτριες, προσλαμβάνει μία νέα και γλυκιά Ισπανίδα υπηρέτρια. Η καημενούλα, φτωχούλα, που έχει κι ένα μικρό παιδί πίσω στην πατρίδα της και την έχει φάει η ξενιτιά, ζει σ’ ένα μικροσκοπικό δωμάτιο, στον έκτο όροφο του κτιρίου, μαζί με τις άλλες φτωχές Ισπανίδες υπηρέτριες. Παρά τη δουλειά στα ξένα χέρια και τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, οι ζεστές, καλόκαρδες, φωνακλούδες, τραγουδιστούδες, νότιες Ισπανίδες ζουν με χαρά τη ζωή, ενώ η εύπορη οικογένεια ζει μία ασπρόμαυρη ζωή σ’ ένα γάμο κλινικά νεκρό. Μετά από εύλογο χρονικό διάστημα, η όμορφη και καλοσχηματισμένη 28χρονη (περίπου) υπηρέτρια, πέφτει θύμα του έρωτα του 60χρονου, μετριότατης εξωτερικής εμφάνισης, ασπρομάλλη, φαλακρού με προκοίλι αφεντικού, όπως είχε συμβεί άλλωστε και όταν απέκτησε το παιδί της.

     Που είστε φεμινίστριες των δεκαετιών ’60-’70 να δείτε τι ταινίες παίζονται εν έτει 2010 και να φρίξετε! Τουλάχιστον τη Σταχτοπούτα την ερωτεύτηκε το όμορφο και νέο παλικάρι! Από πού να το πιάσεις και που να τα’ αφήσεις; Εκατοντάδες κλισέ μαζεμένα και πολλά μηνύματα που «παίζουν» σε πολλές ταινίες και τα καταπίνουμε αμάσητα.

Η φτωχειά Ισπανίδα – η πλούσια Γαλλιδα

Οι ζεστές νότιες – οι κρύοι Γάλλοι του Βορρά

Η φτωχειά υπηρέτρια – την ερωτεύεται το πλούσιο αφεντικό

Αλλά το χειρότερο απ’ όλα, το πιο απαράδεκτο, που επαναλαμβάνεται σε πάμπολλές ταινίες και γίνεται κοινωνικό κατεστημένο και ηθικά αποδεκτή κατάσταση:

Η όμορφη κορμάρα νέα με τον άσχημο προκοίλα γέρο!!! 

Ντάξει…ήμαρτον…