Το τραγούδι που ακολουθεί έγραψε και ερμηνεύει η Indila, μία 30χρονη γαλλίδα με ινδική, αλγεριανή, καμποτζιανή και αιγυπτιακή καταγωγή και μιλάει για το ρατσισμό. Μια νεαρή μετανάστρια αντιμετωπίζει καθημερινά οδυνηρές καταστάσεις λόγω των διακρίσεων που γίνονται εξαιτίας της φυλετικής της καταγωγής. Ενώ τα σύννεφα (του ουρανού του Παρισιού και της ανθρώπινης προκατάληψης) πυκνώνουν, η διάδοση του ρατσισμού τελικά οδηγεί σε ακραία (καιρικά) κοινωνικά φαινόμενα που καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμά τους.
Η Indila τραγουδάει πως νιώθει τον πόνο από τις προσβολές που δέχεται, η καρδιά της όμως είναι μεγάλη, είναι κι αυτή ένα παιδί τους κόσμου και θέλει μέσα στον άνεμο και τη βροχή να χορέψει τον τελευταίο χορό για να ξεχάσει τον πόνο και να σταματήσει να φοβάται.
Η Indila τραγουδάει πως νιώθει τον πόνο από τις προσβολές που δέχεται, η καρδιά της όμως είναι μεγάλη, είναι κι αυτή ένα παιδί τους κόσμου και θέλει μέσα στον άνεμο και τη βροχή να χορέψει τον τελευταίο χορό για να ξεχάσει τον πόνο και να σταματήσει να φοβάται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου