Τζέσε Τζέιμς

Ο Τζέσε Τζέιμς μια μέρα έκανε μια ληστεία τρένου στη Δύση. Αυτός και η συμμορία του μπήκαν σ’ ένα βαγόνι με τα πιστόλια τους τραβηγμένα και ο Τζέσε Τζέιμς φώναξε: «Ψηλά τα χέρια! Θα ληστέψουμε όλες τις γυναίκες και θα βιάσουμε όλους τους άντρες». Κι ένας τύπος λέει: «Λάθος δεν το ‘πατε κύριε; Δεν εννοείτε ότι θα ληστέψετε όλους τους άντρες και θα βιάσετε όλες τις γυναίκες;» Αλλά ήταν κι εκείνη η αδελφή στο τρένο, και πετάγεται: «Εσύ να κοιτάς τη δουλειά σου! Ο κύριος Τζέιμς ξέρει πώς να ληστέψει ένα τρένο». 

(By Τρούμαν Καπότε)

Truman Capote

I don't care what anybody says about me as long as it isn't true.

Σκυλάκια Νο1

Κοιμάται...όντως!

Χόρχε Μπουκάι - Συνειδητοποίηση

Σηκώνομαι το πρωί.

Βγαίνω από το σπίτι μου.

Υπάρχει μια τρύπα στο πεζοδρόμιο.

Δεν την βλέπω

και πέφτω μέσα.


Την επόμενη μέρα

βγαίνω απ' το σπίτι μου,

ξεχνάω ότι υπάρχει μια τρύπα στο πεζοδρόμιο,

και ξαναπέφτω μέσα.


Την τρίτη μέρα

βγαίνω απ' το σπίτι μου προσπαθώντας να θυμηθώ

ότι υπάρχει μια τρύπα στο πεζοδρόμιο.

Ωστόσο,

δεν το θυμάμαι

και πέφτω μέσα.


Την τέταρτη μέρα

βγαίνω απ' το σπίτι μου προσπαθώντας να θυμηθώ

την τρύπα στο πεζοδρόμιο.

Τη θυμάμαι και,

παρόλα αυτά,

δεν τη βλέπω και πέφτω μέσα.


Την πέμπτη μέρα

βγαίνω απ' το σπίτι μου.

Θυμάμαι ότι πρέπει να έχω στο νου μου

την τρύπα στο πεζοδρόμιο

και περπατάω κοιτάζοντας κάτω.

Την βλέπω και,

παρόλο που την βλέπω,

πέφτω μέσα.


Την έκτη μέρα

βγαίνω απ' το σπίτι μου.

Θυμάμαι την τρύπα στο πεζοδρόμιο.

Πηγαίνω ψάχνοντας την με τα μάτια μου.

Την βλέπω,

προσπαθώ να πηδήξω από πάνω,

αλλά πέφτω μέσα.


Την έβδομη μέρα

βγαίνω απ' το σπίτι μου.

Βλέπω την τρύπα.

Παίρνω φόρα,

πηδάω,

φτάνω με την άκρη των ποδιών μου

ως την άλλη μεριά,

αλλά όχι αρκετά μακριά, και πέφτω μέσα.


Την όγδοη μέρα,

βγαίνω απ' το σπίτι μου,

βλέπω την τρύπα,

παίρνω φόρα,

πηδάω,

φτάνω στην άλλη άκρη!

Αισθάνομαι τόσο υπερήφανος που τα κατάφερα

που χοροπηδάω από τη χαρά μου...

Και, έτσι όπως χοροπηδάω,

ξαναπέφτω μέσα.


Την ένατη μέρα,

βγαίνω απ' το σπίτι μου,

βλέπω την τρύπα,

παίρνω φόρα,

πηδάω

και συνεχίζω τον δρόμο μου.


Τη δέκατη μέρα, σήμερα μόλις,

συνειδητοποιώ

ότι είναι πιο βολικό

να περπατάω…

στο απέναντι πεζοδρόμιο.

TXC - Κομπόστα

Όλοι οι λάθος
σβήνουν εσκεμμένα τα φώτα.
Γίνανε κράτος
Νομίζω ότι θα σκάσω σα βόμβα.
Όλοι οι λάθος
σβήνουν εσκεμμένα τα φώτα
μ’ αποστολή
να κάνουν τα μυαλά μας κομπόστα
Έχουν αποστολή
να κάνουν τα μυαλά μας κομπόστα.


Όλοι τους αυτό το καιρό
τραγουδάν τον ίδιο σκοπό
χορεύουν τον ίδιο χορό
όλοι μες στον ίδιο σωρό
όλοι τους στην ίδια σειρά
όλοι με την ίδια στολή
όλα με την ίδια φορά
όλα μια ευθεία γραμμή
όλοι από το ίδιο καρμπόν
όλοι τους για μια σεζόν
και μετά λοιπόν ;
όλοι τους γίνονται παρελθόν
πιθανόν
να είμαι ο τελευταίος των Μοικανών
σ’ αυτήν την κοινωνία ζωντανών νεκρών
που ως γνωστόν παίρνει άξια
η κάθε μαλακία δίχως ουσία
πολλοί αστέρες
κι όμως δεν είδα ακόμα ούτε μια λάμψη
που να μπορεί το σκοτάδι να ταράξει
κάτι ν΄ αλλάξει
όλα φαίνονται εντάξει
όλα φαίνονται καθαρά
επιφανειακά 
όμως βρωμάνε κατά βάθος
όλοι οι λάθος 
όλοι οι δήθεν και οι κάπως
απλώθηκαν σε όλο το μήκος και το πλάτος
αυτής της χώρας και γίνανε κράτος
όλα τα ψώνια
έχουνε πιάσει τα πόστα
με Αποστόλη να κάνουν τα μυαλά μας κομπόστα

Όλοι οι λάθος
σβήνουν εσκεμμένα τα φώτα.
Γίνανε κράτος
Νομίζω ότι θα σκάσω σα βόμβα.
Όλοι οι λάθος
σβήνουν εσκεμμένα τα φώτα
μ’ αποστολή
να κάνουν τα μυαλά μας κομπόστα
Έχουν αποστολή
να κάνουν τα μυαλά μας κομπόστα.

Μας έχουν δέσει
λάθος ανθρώπους σε λάθος θέσεις
έχουν πέσει
χορεύουν τριγύρω
και εμείς στην μέση.

Ανίκανα όντα 
και όσοι δεν έχουν προσόντα
τώρα από σπόντα πιάνονται και γίνονται μόδα.
Όλα τα ψώνια
μας έχουν στην σκακιέρα τους πιόνια
κρατάει χρόνια η βρώμα από την δικιά τους κολόνια
όλα τα χάλια κεφάλια 
πήραν μεγάλα κανάλια
σου κάνουν χάδια τα βράδια
μυαλά που είναι άδεια από λάδια
Όλοι με βάτες
όλοι με τις ίδιες γραβάτες
όμοιες φάτσες
κάνουνε τις ίδιες γκριμάτσες
όλοι οι σπαστές
προβάλλονται για ριζοσπάστες
κάνουνε κάστες
και βάζουν γύρω γύρω γλάστρες
Α! Βοήθεια!
Φέρονται ηλίθια
Είναι στ’ αλήθεια αρρώστια
σου καίνε τα μυαλά και τα εντόσθια
πουλάνε μόστρα
όσοι έχουν λόξα για δόξα
μ’ αποστολή να κάνουν τα μυαλά μας κομπόστα.

Jaguar

Ήθελα να ξαναδώ το ιαγουάρο...
Τον ιαγουάρο των μύθων.
Το λησμονημένο ιαγουάρο...στο κλουβί του.

- Κάποτε ήταν ελεύθερος.
Αλλά δεν τον θυμάσαι πιά. 
Χωρίς αμφιβολία...υπάρχουν τόσα πράγματα που έχεις ξεχάσει...
- Όπως για παράδειγμα...
- Την καταγωγή σου...γεννήθηκες για να είσαι μία αμαζόνα σαν κι εμάς...

The Coral - Waiting for the Heartaches

The Chordettes - Lollipop

Μαρτέν Παζ - Πως έγινα βλάκας

"- Ψάχνω φίλους, είπε η κοπέλα κοιτώντας τον Αντουάν κι έπειτα ολόγυρα.
- Πώς είναι εξωτερικά;
- Σαν κι εσένα. Καθώς μου φάνηκες ενδιαφέρων τύπος έτσι όπως καθόσουν στο παγκάκι, είπα μέσα μου πως μπορεί να ήθελες να γίνουμε φίλοι. Φαίνεσαι καλής ποιότητας άνθρωπος. Ανώτερης ποιότητας μάλιστα.
- Ανώτερης ποιότητας…θα ‘λεγε κανείς ότι αναφέρεσαι σε κανένα ζαμπόν.
- Α, όχι, όχι ζαμπόν. Δεν τρώω κρέας.
- Αλλά τρως τους φίλους σου;
- Δεν έχω πια φίλους, δώσε λίγη προσοχή σ’ αυτά που λέω. Σ’ αυτό το σημείο, καθώς αυτό που είπα είναι πράγματι παράξενο, υποτίθεται πως πρέπει να με ρωτήσεις γιατί.
- Ο μάνατζέρ μου ξέχασε να μου στείλει το υπόλοιπο σενάριο. Λοιπόν…γιατί;
- Τι γιατί; Ρώτησε εκείνη προσποιούμενη την έκπληκτη με πολύ πειστικό τρόπο.
- Γιατί δεν έχεις πια φίλους;
- Σαπίσανε. Δεν είχα προσέξει ότι είχαν ημερομηνία λήξεως. Πρέπει να τα προσέχουμε αυτά. Οι φίλοι μου άρχισαν να δείχνουν τα πρώτα σημάδια σήψης, πράσινους λεκέδες αρκετά αηδιαστικούς. Αυτά που έλεγαν, πράγματι είχαν αρχίσει να μυρίζουν άσχημα…
- Αυτό μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο.
- Ναι, μπορεί και να με κόλλαγαν σαλμονέλωση.
- Τους πέταξες στα σκουπίδια;
- Όχι, δε χρειάστηκε, πέταξαν οι ίδιοι τους εαυτούς τους στον τενεκέ της ανόητης ζωής τους.
- Αυστηρή σε βρίσκω.
- Με συγχωρείς, δε γράφει έτσι το σενάριο: θα ‘πρεπε να πεις «φανταστική σε βρίσκω».
- Υπήρξαν κάτι αλλαγές της τελευταίας στιγμής.
- Κι εγώ πάντα το μαθαίνω τελευταία!"