Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Tο Παράδοξο του Ράσελ

Είναι επίσης γνωστό ως το Παράδοξο του Κουρέα. Διατυπώνεται ως εξής: "Σε μια χώρα που όλοι οι άντρες είναι καθημερινά ξυρισμένοι, υπάρχει ένας μόνο κουρέας. Αυτός ξυρίζει όλους τους άντρες που δεν ξυρίζονται μόνοι τους. Τότε όμως ποιος ξυρίζει τον κουρέα;". Αναλύοντας το πρόβλημα με τη βοήθεια της Θεωρίας των Συνόλων, είναι σαφές ότι στη χώρα υπάρχουν το σύνολο εκείνων που ξυρίζονται μόνοι τους και το σύνολο εκείνων που ξυρίζονται στον κουρέα. Ο κουρέας ξυρίζεται μόνος του; Αδύνατον, αφού ξυρίζει όλους τους άντρες που δεν ξυρίζονται μόνοι τους. Τον ξυρίζει κάποιος άλλος; Όχι, γιατί ο κουρέας ξυρίζει όλους όσοι δεν ξυρίζονται μόνοι τους. Βρισκόμαστε εδώ μπροστά σ' ένα παράδοξο. Σύμφωνα με τον Ράσελ, για να το ξεπεράσουμε πρέπει να διορθώσουμε τη δική μας λανθασμένη αντίληψη ότι για κάθε ιδιότητα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει ένα σύνολο. Σ' αυτή την περίπτωση δε δημιουργείται κανένα ομοιογενές σύνολο.

(via focus mag και logicomix)

Black Sabbath - Planet Caravan

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Παναγιώτης Περιστέρης


Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Ο άνθρωπος που αποκρυπτογράφησε τη Γραμμική Β

Η ιστορία του Michael Ventris από τον Andrew Robinson.

"Ο Μάικλ Βέντρις, ο άνθρωπος που «έσπασε» τελικά τον κώδικα της Γραμμικής Β και ανακάλυψε ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για μία αρχαϊκή διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας – αυτά το 1952-53, μία δεκαετία μετά το θάνατο του Έβανς – δεν ήταν επαγγελματίας μελετητής˙ ήταν αρχιτέκτονας με πρακτική εκπαίδευση, που ποτέ δε φοίτησε σε πανεπιστήμιο και ασχολήθηκε με τη Γραμμική Β από ερασιτεχνικό ενδιαφέρον, το οποίο τον συνεπήρε όταν ήταν ακόμα μαθητής. Μία δεύτερη ειρωνεία της τύχης είναι το γεγονός ότι ο Βέντρις τα κατάφερε εκεί που οι επαγγελματίες μελετητές απέτυχαν, όντας ο ίδιος τόσο ειλικρινής σχετικά με τις μεθόδους αποκρυπτογράφησης που ακολουθούσε, όσο μυστικοπαθείς καθ’ έξιν ήταν εκείνοι. Πράγματι, κρατούσε τους «ανταγωνιστές» του απόλυτα ενήμερους του τι έκανε, ταχυδρομώντας τους λεπτομερείς «Σημειώσεις Εργασίας», που παρουσίαζαν τις πιο πρόσφατες σκέψεις του, και τους προσκαλούσε σε κριτική και υποδείξεις. Και μία τρίτη ακόμη ειρωνεία της τύχης είναι το γεγονός ότι ο Βέντρις, εν γένει, δεν ενδιαφερόταν για την κλασική φιλολογία˙ αυτό που τον συνάρπαζε ήταν το πρόβλημα, ο γρίφος της αποκρυπτογράφησης της Γραμμικής Β και όχι τόσο το τι θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να μας πουν οι επιγραφές για την αρχαία Ελλάδα."