Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011
"Ε-δώ θα γί-νει ο τά-φος σας"
Πριν καλά - καλά ολοκληρωθεί η θερινή ραστώνη, εν μέσω και των εξελίξεων στην Εκπαίδευση, σημειώνεται κινητικότητα στην κεντρική πλατεία της Αθήνας. Μπροστά σε ένα «θερμό» όπως προμηνύεται χειμώνα, το κίνημα των πλατειών επιχειρεί την ανασυγκρότηση στον αντίποδα της ασκούμενης πολιτικής. «Οι λόγοι που μας κατέβασαν στο δρόμο δεν έχουν εκλείψει», τονίζουν στο tvxs.gr πολίτες που στηρίζουν το εγχείρημα.
Οι γνωστοί ως «αγανακτισμένοι» επέστρεψαν στο Σύνταγμα την Κυριακή το βράδυ. Μερικές εκατοντάδες πολίτες παρακολούθησαν τοποθετήσεις εκπροσώπων της ακαδημαϊκής κοινότητας με αντικείμενο τις αλλαγές τις οποίες προωθεί άμεσα (προς ψήφιση στη Βουλή) το υπουργείο Παιδείας για το ελληνικό Πανεπιστήμιο -σημειώθηκαν και κάποιες αντιδράσεις για την παρουσία τους. Στο πλαίσιο διήμερης διαμαρτυρίας, το θέμα της ανοιχτής συζήτησης η οποία επιχειρήθηκε έφερε τον τίτλο: «Πανεπιστήμιο για την κοινωνία και όχι για τις επιχειρήσεις».
Παράλληλα, είναι σε εξέλιξη διαδικασίες προετοιμασίας για το ραντεβού του Σαββάτου (3 Σεπτεμβρίου), οπότε και προσδοκάται από τα μέλη του κινήματος να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις αναβίωσης του εγχειρήματος, με την ανάληψη πρωτοβουλιών (συζητείται το ενδεχόμενο διοργάνωσης συλλαλητηρίου στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης) και τη λήψη αποφάσεων για το χαρακτήρα και τη στρατηγική του. Ανάλογες κινήσεις φέρονται να προωθούνται και σε άλλες πόλεις της χώρας.
Όπως είναι γνωστό, το ετερόκλητο κίνημα της πλατείας -όπως αυτό έδρασε τους προηγούμενους μήνες- δεν εκπροσωπείται. Αυτό υπογραμμίζουν, άλλωστε, όσοι από τους πολίτες που κατεβαίνουν στο Σύνταγμα τοποθετούνται δημόσια. «Δεν είμαι της πλατείας, είμαι στην πλατεία», διαμηνύει στο tvxs.gr ο Μιχάλης, ο οποίος διευκρινίζει ότι ο ίδιος δεν επιθυμεί να συμμετέχει σε οργανικές θέσεις του κινήματος και επισημαίνει πως «το φαινόμενο είναι που έχει σημασία». Το φαινόμενο το οποίο χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι «σε σχέση με άλλες περιπτώσεις του παρελθόντος, ανεξαρτήτως προέλευσης, ο κόσμος βγαίνει από μόνος του στο δρόμο.
«Οι λόγοι για τους οποίους το προηγούμενο διάστημα πέρασαν από το Σύνταγμα τουλάχιστον 2 εκατ. άνθρωποι δεν έχουν εκλείψει. Πρόκειται για τα άμεσα αποτελέσματα των πολιτικών που εφαρμόζονται, για τα καθημερινά βιώματα του κόσμου», δηλώνει, προσθέτοντας: «Αποδεικνύεται ότι οι πολιτικές τις οποίες έχουν επιλέξει κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ δεν «βγαίνουν». Τίποτα δεν δείχνει ότι θ’ αλλάξει το κλίμα στην οικονομία, στην οποία σημειώνεται τεράστια πτώση της κατανάλωσης, κ.ο.κ.».
Κατά τη γνώμη του, «μετά την πρώτη ρήξη που σημειώθηκε τους προηγούμενους μήνες, προβλέπεται εξεγερσιακό κλίμα για τη συνέχεια. Το επόμενο διάστημα αναμένεται διάχυση του κόσμου στις πλατείες. Ανάπτυξη και δικτύωση των πολιτών, μάλιστα, και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κυρίως ανάμεσα στις χώρες που αποκαλούνται P.I.I.G.S. -Πορτογαλία, Ιρλανδία (ή Ιταλία), Ελλάδα, Ισπανία».
Σχολιάζοντας τις αξιώσεις οι οποίες εκφράζονται για συγκεκριμένη και ενιαία πολιτική πρόταση των «αγανακτισμένων» ή αλλιώς «αποφασισμένων», αναφέρει: «Είναι παρεξηγημένη η έννοια κίνημα, το οποίο δεν κάνει κάτι άλλο από το να επιδιώκει τη συμφωνία πολιτών διαφορετικών αντιλήψεων σε κάποια πράγματα. Και αυτό παρά το γεγονός ότι συζητήσεις στην πλατεία έχουν υπερβεί τα βασικά ζητήματα που τίθενται στο επίκεντρο της διαμαρτυρίας, αυτό είθισται να συμβαίνει και δεν αναιρεί το προηγούμενο. Δεν νομίζω ότι θα υπάρξει, και δεν πρέπει να υπάρξει, αντιπρόταση σε θεσμικό πλαίσιο. Στο οποίο θεσμικό πλαίσιο, άλλωστε, αντιτίθεται το κίνημα των πλατειών».
Ο Μιχάλης κάνει λόγο για μία πλατφόρμα συμφωνίας η οποία έχει επιτευχθεί έως σήμερα και αφορά τα εξής:
-«Εναντίωση και απέχθεια απέναντι στο σύνολο του πολιτικού φάσματος, παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις αναφορικά με τις ευθύνες οι οποίες αναλογούν στον καθένα».
-«Το σαφές και συγκεκριμένο μήνυμα: «Πάρετε το Μνημόνιο και φύγετε από εδώ», το οποίο βάζει η συνθηματολογία στις πλατείες από ανθρώπους που κρατούν είτε την ελληνική σημαία, είτε τη σημαία... της Λιβύης, είτε ακόμη και πέτρα (αν και κακώς κατά τη γνώμη μου)».
-«Το γεγονός, όπως φαίνεται να έχει ξεκαθαριστεί, ότι πρόκειται για ένα κίνημα αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό, σε πείσμα των όποιων αυτόνομων υπερεθνικιστών ή προβοκατόρων (έχουν άλλωστε εντοπιστεί στο Σύνταγμα άτομα με ταυτότητες αστυνομικών να πετούν πέτρες). Άλλο είναι ο εθνικισμός ανέργων που σηκώνουν την ελληνική σημαία, άλλο είναι η Χρυσή Αυγή και τα δολοφονικά πογκρόμ της, άλλο είναι κάποιοι αυτόνομοι φασίζοντες».
Στο μεταξύ, στον ιστότοπο real-democracy.gr, διατυπώνονται και άλλες απόψεις, όπως η ακόλουθη: «Πιστεύω πως ενώ η κατάσταση είναι δύσκολη για τον Έλληνα πολίτη, και θα γίνει χειρότερη, απ' ότι παρακολουθώ στο Διαδίκτυο, και στη σελίδα αυτή μια και σήμερα έγινα μέλος, σε μεγάλο βαθμό υπάρχει πολύ θεωρία. Η άποψη μου είναι ότι το γρηγορότερο δυνατό πρέπει να υπάρξουν συγκεκριμένοι στόχοι δραστηριοποίησης των πολιτών και όχι πολλές κουβέντες που επί της ουσίας δεν καταλήγουν πουθενά, παρά εμπλουτίζονται με επιπλέον θέματα τα οποία πολλές φορές είναι δευτερεύουσας σημασίας».
Έτερες ομάδες πολιτών επιδιώκουν ένα είδος πολιτικής συγκρότησης -όχι τη δημιουργία κόμματος- με αρχές και θέσεις, προτείνουν μία πιο «ανοιχτή» στάση απέναντι στα συνδικάτα ή υπερασπίζονται με θέρμη διεργασίες για μία πιο άμεση δημοκρατία.
Ανάλογες τοποθετήσεις έχουν διατυπωθεί στο πλαίσιο ενός διαλόγου ο οποίος συνεχίζεται όλο αυτό το διάστημα γύρω από τα κίνητρα και τους στόχους του κινήματος των πλατειών, η δράση και η μαζικότητα του οποίου δοκιμάζεται με την έναρξη του Φθινοπώρου.
από
Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011
Αφιερωμένο σ' όλους τους γονείς!!!
«Και συ, λέει το υπονοούμενο, πότε επιτέλους πρόκειται να παντρευτείς; Στο Νιούαρκ και τα γύρω προάστια φαίνεται ότι αυτή η ερώτηση είναι στα χείλια του καθενός: ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ‘ΝΑΙ ΕΓΩΙΣΤΗΣ Ο ΑΛΕΞ ΠΟΡΤΝΟΫ ΚΑΙ ΘΑ ΧΑΡΙΣΕΙ ΕΓΓΟΝΑΚΙΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΙΟΥΣ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΘΑΥΜΑΣΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ; «Λοιπόν», λέει ο πατέρας μου και τα δάκερυα γυαλίζουν κιόλας στα μάτια του, «λοιπόν», ρωτάει, κάθε φορά που τον βλέπω, «υπάρχει κάνα σοβαρό κορίτσι στην εικόνα, Μεγάλε Αρχηγέ; Με συγχωρείς που ρωτάω, πατέρας σου είμαι μόνο, αλλά επειδή δεν πρόκειται να ζήσω για πάντα, και συ, για την περίπτωση που το ‘χεις ίσως ξεχάσει, έχεις τ’ όνομα της οικογένειας, αναρωτιέμαι λοιπόν μήπως θα μπορούσες να μου πεις και μένα το μυστικό».
Ναι, ντροπή, ντροπή, του Άλεξ Πορτνόυ, του μοναδικού μέλους της τάξης του που δεν έχει κάνει εγγονάκια για τη μανούλα του και τον πατερούλη του. Ενώ όλοι οι άλλοι παντρεύονται καλές Εβραιοπούλες, και κάνουν παιδιά, και αγοράζουν σπίτια, και (η φράση είναι του πατέρα μου) απλώνουν τις ρίζες τους, αυτός ξέρετε τι κάνει – κυνηγάει μουνιά.»
Φίλιπ Ροθ
Η νόσος του Πορτνόυ
Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011
Αϋπνοι Κερκυραίοι Πετεγολάρουν - Μιτσή Αγγελία
Από τα πέρσυ, σύντολοι, χαλεύω εργασία
πώ 'χω προσόντα, τσαχπινιά και προϋπερεσία
έσπειρα βιγιογραφικά μ'ακόμα καρτεράω
κι όσο για σέξυ ντι βι ντι.... μού 'παν πως δε φελάω
τι εσπούδαξα διαφεντής ...κι εφέρμαρα καριέρα...
κάλιο να ημούνε βολευτής για να το ξιώ όλη μέρα!!!
κι αφόσο ως διαφεντής , γλέπω δε θα δουρίσω
δελέγλου παίρνω τη στροφή μπριχού λιμοχτονίσω..
...παλιά μου τέχνη καφετζής!!! ΄πο ούτηνε χαλεύω
γι' αυτό και τα προσόντα μου ταχιά δημοσιεύω:
Με τση πορδής μου τον αχνό φτιένω σπουδαίο εσπρέσο
κι από 'να σέικερ φραπέ τσι βεντριές θα δέσω
σαλάτες, τόστια, ουζομεζέ, σφεντόνα τα πελάω
κι α θέλετε σερβίρισμα χατήρι δε χαλάω
ασκώνω το ροκέτο μου, ένα φουρκί και στρούμπο
και γένεται η φάουσα τω σερνικώνε τούρμπο..
λαμπίκο η λάτζα στη στιμή με τον αγκώνα μόνο
παρκέδες και πριαύλια φτερνιόμαι και σαρώνω
και με την αλογοουρά σφαλαγκωνιές καθέρνω
κι α λάχει χρεία στα κενά και καμμιά ...κούρσα παίρνω
για μερεμέτια και λοιπά μην έχετε αγωνία
μ' ένα πινέλο εις την ορά βάφω και τη γωνία
κι αν έπειτα απ' όλα αυτά χαλεύετε και ρέστα...
κοπιάστε να τσεκάρετε τι κρούβω μες τη βέστα...
Σπολάιτις σας
Σιόρα-Λέντζω
Τρίτη 2 Αυγούστου 2011
Μη δείτε - High school musical 3: Senior year
Νέα στήλη εγκαινιάζει ο "συνειρμός", με αναδημοσίευση από το ένθετο "Ε tv" της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας. Δεν πρόκειται για απευθείας αναμετάδοση, αλλά η επιμέλεια του κ. Παύλου Μεθενίτη προσφέρει τέτοια ποιότητα που θα τολμούσαμε να κατατάξουμε το κείμενό του στα μικρά κλασικά δημιουργήματα του σύγχρονου σχολιασμού κινηματογραφικών ταινιών!
Κυριακή 19/6/2011
High school musical 3: Senior year
ΕΤ1 16.00
"ΗΠΑ 2008. ψυχαναγκαστική αμερικανιά της εσχάτης υποστάθμης, με εφήβους να ουρλιάζουν από ενθουσιασμό ή τρόμο μπας και γίνουν «λούζερ» σε οποιονδήποτε τομέα, στο τραγούδι, τον αθλητισμό ή τις σπουδές, τώρα μάλιστα που αποφοιτούν από το λύκειο και πάνε για το κολέγιο. Το κανάλι λέει πως το φιλμ προβάλλεται σε πρώτη μετάδοση. Τέλος πάντων, ό,τι έγινε έγινε, αλλά να μην επαναληφθεί."
Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)